Pers

NIEUW! ZOO Antwerpen verwelkomt bedreigd dwergnijlpaard

Na 26 jaar verwelkomt ZOO Antwerpen opnieuw dwergnijlpaarden. Deze bijzondere en bedreigde diersoort krijgt heel toepasselijk zijn nieuwe woonst in het historische Nijlpaardengebouw in het Moerasbiotoop in hartje ZOO. ZOO Antwerpen stapt mee in het belangrijke kweekprogramma (EEP) met vrouwtje Nimba uit Denemarken en de komst van haar toekomstige, Franse partner Dabou dit najaar. Zo gaat ZOO Antwerpen meewerken om de populatie in stand te houden.

Er leven naar schatting nog maar 2.500 dieren in hun beperkt leefgebied in West-Afrika (Liberia, Sierra Leone, Guinée en Ivoorkust). Ze verliezen hun habitat door ontbossing en zijn het slachtoffer van jacht waarbij ze als bushmeat gegeten worden. Buiten de mens zijn krokodillen en luipaarden hun natuurlijke vijanden. Op dit moment leven er 130 dwergnijlpaarden in 64 EAZA-dierentuinen in Europa. Op dit moment is er nog weinig geweten over de dwergnijlpaarden in Afrika.

Ze zijn solitair en leven alleen, behalve als de vrouwtjes een jong hebben dan koesteren ze hun kroost. “Het dwergnijlpaard is veel kleiner en wat schuwer dan zijn bekende grote neef,” zegt dierenverzorger Gunter. “Ze leven solitair, en veel meer op het land. Daarom hebben we een plek voorzien waar ze zich kunnen terugtrekken én waar bezoekers hen toch kunnen bewonderen zonder hen te storen. Ze hebben een liefdevol snoetje. Ik denk dat iedereen, net als wij, snel verknocht zal zijn.”

Een volwassen dwergnijlpaard weegt 180 tot 275 kg, een tiende van een gewoon nijlpaard. Ze brengen minder tijd in het water door en geboortes gebeuren vaak op het land of in ondiep water. Wist je dat een dwergnijlpaard maar 4,5 tot 6 kilo weegt bij de geboorte? Evenveel als een grote watermeloen! Hun huid is gevoeliger dan die van gewone nijlpaarden en droogt snel uit, daarom houden ze van een vochtige omgeving met schaduw. In het water duwen ze zich vooral af tegen de bodem en kunnen ze tot wel 5 minuten onder water blijven als ze zich verstoppen of om af te koelen. Net als gewone nijlpaarden gebruiken ze hun staart als propeller om hun mest te verspreiden en hun territorium af te bakenen. Ze zijn ook kaal, op hun snuit en staart na. Om hun gevoelige huid te beschermen tegen de zon en infecties, scheiden dwergnijlpaarden een bruinrode, olieachtige substantie uit. Hun hoektanden zijn slagtanden, die bedekt worden door hun lippen. Dwergnijlpaarden zijn herbivoor en eten bladeren, vruchten, varens, gras en waterplanten.

Historisch erfgoed

Het oorspronkelijke Nijlpaardengebouw dateerde van 1885, maar werd grotendeels verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het verblijf werd herbouwd in 1952 en kreeg de originele waterbassins. In 2003 verruimde het verblijf met een moerasbiotoop, Hippotopia, waar ook de moerasvogels, kroeskoppelikanen, beverratten en tapirs leven. Nu kreeg het ganse gebouw een duurzame update, een renovatie van de buitenschil en een uitbreiding van het zonnedakterras waar je als bezoeker een mooi bovenaanzicht op het verblijf krijgt. Een overdekte schuilplaats met warmtestenen vervolmaakt hun binnenverblijf met aandacht voor dierenwelzijn. Overhangende planten en een biobodem zorgen voor de nodige beschutting en comfort voor de dieren.

Palmvleerhonden en vogels

Samen met het dwergnijlpaard is een groepje palmvleerhonden in het Moerasbiotoop van ZOO Antwerpen neergestreken, een primeur in België! Ze hangen in de bomen of aan de lianen aan het plafond in het Nijlpaardengebouw om er regelmatig hun vleugels uit te slaan. Palmvleerhonden hebben een spanwijdte tot 80 cm en lijken met hun spitse, lange snuit op een hond of vos. Ze vliegen niet op echolocatie zoals vleermuizen, maar op hun goed zicht waarmee ze ook lekker fruit spotten. In ZOO Antwerpen smullen ze van fruit en een speciale vleerhondenpap. In Afrikaanse steden hangen ze in grote kolonies in bomen, grotten en gebouwen.

De verzorgers zijn alvast fan. “Het zijn enorm toffe beestjes. Ze zijn heel nieuwsgierig en hun oortjes draaien alle kanten op. Hun kraaloogjes glinsteren vriendelijk en elk individu heeft een ander kopje.”

Een koppeltje witkuiftoerako’s en witkopbuffelwevers vliegen tussen hen door. Deze Afrikaanse vogels zijn de kers op de taart in dit gemengd verblijf.